Ander meetsysteem, meer dan verdubbelde verwarmingskost...

Een paar jaar geleden is ons gebouw omgeschakeld van warmtemeting met verdampingsbuisjes naar warmtemeting met elektronische tellers. Het betreft een eenpijpssysteem. Bij de volgende afrekeningen kregen meerdere woningen een spectaculair hoger bedrag aan verwarmingskosten te betalen (tot 5 keer hoger dan bij verdampingsbuisjes), terwijl anderzijds bij meerdere woningen het bedrag significant daalde (tot 5 keer lager).

Ook hadden bepaalde radiatoren in bepaalde woningen te kampen met warmtetellers die oplopen terwijl de radiatorkranen dichtgedraaid zitten. Opzoekingswerk op internet toont aan dit nog voorkomt bij eenpijpssystemen met elektronische warmtetellers.
Dit is ondertussen quasi geëlimineerd door de temperatuur van het water te verlagen. Ook werd een laatste frequentiegestuurde pomp geïnstalleerd zodat nu alle pompen optimaal zijn.
Verder onderzoek naar de hydraulische afregeling is nog aan de gang.

Ondertussen werd ook de verdeelsleutel gewijzigd van 20/80 (20% volgens oppervlakte, 80% volgens warmtemeters) naar 40/60 – na goedkeuring op SAV.

Op het internet is over dergelijke toestanden (eenpijpssystemen met elektronische warmtetellers) veel informatie te vinden – vooral op Duitse websites. De Vereniging van Duitse Ingenieurs (VDI) heeft een model uitgewerkt waarin ook aan de warmteafgifte door de buizen (typisch voor eenpijpssystemen) per woning een “tellerstand per woning” wordt toegekend. Deze “buisteller” wordt dan opgeteld bij de “radiatortellers” van elke woning, en het totaal wordt gebruikt voor de warmtekostenverdeling.
Dit zogenaamde “VDI 2077″ model wordt sedert vele jaren in Duitsland toegepast, en is er aanvaard binnen het rechtssysteem. De firma’s die kostenafrekening verzorgen (bvb Techem, Ista, …) verifiëren zelfs spontaan of aan de voorwaarden voldaan is om het model toe te passen, en indien goedgekeurd door de SAV verzorgen zij de afrekening.

Een van die voorwaarden is dat er de warmteafgifte via de buizen minstens 66% van de totale warmteafgifte bedraagt. In ons gebouw blijkt nog veel hoger te zijn. Met andere woorden slechts een fractie van de verwarming komt via de radiatoren, het zijn vooral de buizen die voor warmte zorgen.

Nu gaan er stemmen op om de volle 100% van de stookkosten te verdelen volgens oppervlakte, en niets meer volgens de tellers (100/0).

Nog een randbemerking betreffende het Duitse systeem. Een verdeling 100/0 heeft daar wettelijk tot gevolg dat de verhuurder 15% van de stookkost moet dragen, het VDI systeem is daar dus in vergelijking gunstiger voor de verhuurder zelfs als de resulterende correctie zeer ingrijpend is en in de buurt van 100/0 komt.

Volgende vragen stellen zich:
1. is er rechtspraak bekend in België omtrent problematische warmtekostenverdeling ?
2. zijn er gevallen bekend waar het Duitse VDI systeem in België toegepast wordt – of bestaan er alternatieve correctiesystemen die toegepast worden ?
3. kan een 100/0 verdeelsleutel gestemd worden op SAV net als elke andere verdeelsleutel, of zijn er speciale regels hiervoor ?
4. Heeft een 100/0 verdeling gevolgen voor de verhuurders – zoals bijvoorbeeld in Duitsland waar zij 15% van de verwarmingskosten moeten dragen ?